میکروفون AKG C414

تاریخچه میکروفون AKG C414

امروزه چهار کمپانی تولید کننده میکروفون وجود دارند که سال‌هاست توانسته‌اند بازار را به دست خود بگیرند. در حالی که دو برند Shure و Neumann در اواخر سال 1920 میلادی تاسیس شدند، دو کمپانی دیگر یعنی Sennheiser و AKG در زمان جنگ جهانی دوم در اروپا روی کار آمدند و تاثیرات برجسته‌ای روی دنیای صوت به‌جای گذاشتند.این کمپانی‌ها هسته و قلب تولیدات میکروفون هستند و کیفیت محصولات هر یک،‌ نمایانگر عظمت این برندها می‌باشد. میکروفون AKG C414 ، میکروفونی کاندنسر و معروف از برند AKG است که تاریخچه پیشرفت آن تا حد زیادی پیچیده است.

شاید تا به حال هیچ میکروفون دیگری وجود نداشته که تا این اندازه مورد نقد و بررسی متخصصین و تکنسین‌های صدا قرار گرفته باشد. عده‌ای می‌گویند که صدایی خیلی مبهم دارد و عده‌ای دیگر می‌گویند برای ضبط صدای وکال و overhead بسیار مناسب است یا تنها روی بدنه گیتار صدای خوبی ارائه می‌دهد. چگونه همه این نظرات متناقض می‌توانند درست باشند؟

برای پاسخ دادن به این سوال نیاز به توضیحات مختصری در مورد تاریخچه این میکروفون می‌باشد، چرا که در طی 50 سال گذشته C414  دستخور تغییرات فراوانی بوده است.

دوره طلایی

ابتدا باید توضیحاتمان را با اولین نسل C414، یعنی میکروفون AKG C12 که در دهه 1950 میلادی عرضه شد، آغاز کنیم. میکروفون C12 بازه فرکانسی بسیار گسترده‌ای را ساپورت می‌کرد، صدایی بسیار شفاف داشت و در ساختار آن از یک تیوب 12AY7/6072 استفاده شده بود. این میکروفون به معنای واقعی، یک میکروفون بسیار فوق‌العاده برای وکال بود و همچنین به عنوان ورژن OEM برای کمپانی Telefunken ساخته شده بود.

متاسفانه به دلیل آنکه طول این میکروفون از 10 اینچ هم بیشتر بود، اکثرا در ضبط‌های استودیویی از آن استفاده می‌شد و چون متخصصین صدا تلاش می‌کردند تا در برنامه‌های تلویزیونی کمتر از میکروفون‌هایی استفاده کنند که مرکز توجه قرار می‌گرفتند، C12 مورد استقبال آنها قرار نگرفت. در دهه 60 میلادی، کمپانی AKG میکروفون‌ به نسبت باریک‌تر C12A را معرفی کرد که دارای ظاهری الماس مانند و خاص بود و تا 60 سال بعدی،‌ نشان‌ خاص همین برند شد.

در ساخت C12A از تیوب و ترنسفورماتور کوچکتری به نسبت C12 استفاده و در حدود 25% از طول آن کاسته شد. این میکروفون نیز به یک پایه برنجی که در مدل اصلی CK12 استفاده می‌شد، مجهز گردید و صدایی به زیبایی صدای C12 را ارائه می‌داد. تنها مسئله‌ای که جلوی موفقیت این میکروفون را گرفت، وجود یک stand mount بود که به یک کابل متصل شده بود.

از آنجایی که مدل C12A معمولا صدا را بیش‌ از اندازه حجیم می‌کرد (overload داشت)، در مدل C12B از یک سوئیچ-پد استفاده شد. همچنین بدنه این مدل از پلاستیک ساخته شد که همین موضوع می‌توانست روی صدا نویز و مشکلات دیگری ایجاد کند.

نسل قبلی مدل C414،‌ یعنی میکروفون ‌C412 در اواخر دهه 60 میلادی عرضه شد. در این میکروفون دیگر از تیوبی که در بدنه سر‌ی‌های قبلی قرار داده می‌شد، استفاده نگردید و در عوض طراحی FET (Field Effect Transistor) جاگزین شد.

همچنین در این سری الگوهای قطبی اضافه گردید که دسترسی و کنترل روی میکروفون را ساده‌تر می‌کرد. اما این میکروفون تنها دارای سه الگوی قطبی (omni، کاردیئوید و figure-8) بود که از نظر بیشتر متخصصین چندان کافی نبود.

مدل C414 در سال 1971 در بازار عرضه گردید. این میکروفون به کپسولی که در مدل CK12 وجود داشت و طراحی الکتریکی که در مدل C412 استفاده می‌شد، مجهز گردید. C414 در دو ورژن که یکی دارای درگاه اتصال DIN و دیگری دارای مدل Cannon ( همان XLR امروزی) بود، تولید شد. اما همچنان در ساخت این مدل هم از stand adapter دارای کابل متصل که در C12A هم بود، استفاده ‌شد.

ظاهری مدرن با تجهیزات کلاسیک

میکروفون C414 EB پنج سال بعد به بازار معرفی گردید و بالاخره در این مدل از stand mount مدل‌های قبلی استفاده نشد و یک درگاه اتصال XLR روی بدنه جایگزین گردید. در نتیجه دیگر مانعی برای پیشرفت این میکروفون وجود نداشت و همین شد که C414 EB موفقیتی بزرگ را برای کمپانی AKG به‌دست آورد. همچنین از یک سوئیچ پد دوجانبه (-10 و -20) و یک سوئیچ low roll-off 3-جانبه در طراحی بدنه این میکروفون‌ استفاده شد.

با این حال کمپانی AKG تصمیم گرفت تا در تجهیزات تشکیل دهنده این میکروفون تجدید نظر کند. با اینکه این مدل دارای ویژگی‌های بی‌نظیری بود، اما حدود 120 قطعه برای ساخت آن استفاده می‌شد که نه تنها مراحل ساخت آن را بیش از حد پیچیده و پر زحمت می‌کرد،‌ بلکه باید هزینه زیادی نیز صرف تولید این محصول می‌شد.

به دلایل نامعلومی، AKG شماره این مدل را تغییر نداد اما از آن پس متریال خود را تغییر داد و از تجهیزات نایلونی در ساخت این مدل استفاده کرد.

برای آنکه متوجه شوید تا از چه تجهیزاتی برای ساخت یک میکروفون استفاده شده،‌ هیچ راهی وجود ندارد جز آنکه بدنه را باز کرده و تجهیزات داخل آن را بررسی کنید. به دلیل محبوبیت روزافزون میکروفون C414، دو جور سرمایه‌گذاری متفاوت در بازار انجام شد تا راهی باشند که کاربران ویژگی‌های صوتی این محصول را مورد نقد و بررسی قرار دهند. در نتیجه این اتفاق نظرات متفاوتی مطرح گردید که گاه مبهم به نظر می‌رسید.

در سال 1980 کمپانی AKG به منظور استاندارد کردن میزان قدرت این میکروفون،‌ به‌جای فانتوم پاور متغییر، میزان پاور را به اندازه 48 ولت فیکس کرد. به همین دلیل رنگ بدنه این میکروفون از نقره‌ای به مشکی مات تغییر کرد. با این کار حساسیت میکروفون و آمبیانس آن افزایش یافت اما شباهت زیادی به سری‌های قبلی خود،‌ یعنی مدل C414 EB پیدا کرد.

در اواسط دهه 80،‌ کمپانی AKG میکروفون C414B-ULS را معرفی کرد. در طراحی الکترونیکی این مدل تغییراتی اعمال شده بود که باعث جلوگیری از ایجاد نویز می‌شد. کمی بعد در همان دهه،‌ به جای transformer (تبدیل) از یک مدار الکتریکی استفاده شد که ظرفیت میکروفون را در کنترل SPLهای بالا افزایش داد. این مدل را به اسم C414-TL نامگذاری کردند.

نگاهی به گذشته

در اواخر دهه 90 میلادی، کمپانی AKG سری جدیدی از میکروفون‌هایش را با نام C414B-TLII معرفی کرد که در ساخت آن به منظور شبیه‌سازی بازه فرکانسی در میکروفون‌های CK12 از قطعه جدید 2072-Z-0009 استفاده شده بود. بطور کلی این میکروفون برای ضبط صدای وکال طراحی شده بود.

البته در طی 20 سال گذشته بیشتر تکنسین‌ها از مدل 414 استفاده می‌کردند چرا که مدل C414 EB در این مدت دستخوش تغییرات متعددی بوده است. بطور ناگهانی، انتقاداتی نسبت به اندازه و طراحی بدنه میکروفون‌های 414 شنیده می‌شد که کمی اغراق‌آمیز بود. مثلا اینکه این میکروفون بیش از اندازه روشن است یا غیره.

دوره مدرن

در اواسط سال 2000 کمپانی AKG، شاید در پاسخ به این انتقادات، به‌طور رسمی مدل 414 را به دو لاین تقسیم کرد، یکی C414B-XLII برای شبیه‌سازی ویژگی‌های مدل CK12، و C414B-XLS برای بدست آوردن صدایی مشابه میکروفون C414B-ULS. همچنین با اضافه کردن الگوی قطبی mid-line soft cardioid  تعداد این الگوها را تا پنج عدد افزایش داد.

به‌علاوه تغییراتی در طراحی بدنه صورت گرفت و گوشه‌های میکروفون گردتر شد. در این قسمت باید یادآوری کنیم که این میکروفون دارای مشبکه‌های طلایی رنگ بود که رنج فرکانسی 4-10k را در اختیار شما قرار می دهد اما مشبکه‌های نقره‌ای صدایی طبیعی‌تر ارائه می‌دهند.

در سال 2009 سری‌های B کمتر تولید شدند و مدل‌های دولاینی با نام‌های C414XLII  و C414XLS عرضه شدند. کمپانی AKG برای ایجاد تفاوت بین سری جدید و سری‌های B، چهار الگوی قطبی دیگر را اضافه کرد که در مجموع این میکروفون‌ها با 9 الگوی قطبی توانستند تمام نظرها را به خود جلب کنند.

چندین قانون کلی در مورد میکروفون‌های 414

اگر به مدلی با بدنه نقره‌ای برخورد کردید که با قیمتی ارزان ارائه می‌شود حتما آن را تهیه کنید، چون ممکن است درون خود CK12 داشته باشد و ارزش آن خیلی بیشتر از قیمتی است که به شما پیشنهاد می‌شود.

معمولا ورژن‌های قدیمی‌تر، قادرند SPLهای کمتری به نسبت مدل‌های جدید تحمل کنند.

اگر یک C414 با مشبکه طلایی دارید، بدانید که دارای ریسپانس بیشتری نسبت به فرکانس‌های بالا می‌باشد.

اگر یک C414 با بدنه مشکی دیدید که گوشه‌هایش گرد نیست، احتمالا عمر این میکروفون حدودا بین 16 تا 30 سال است.

50 سال است که میکروفون‌ C414 به علت وجود ویژگی‌های منحصربه فردی که دارد، در ضبط‌های استودیویی استفاده می‌شود. ممکن است که مدل‌های متفاوت این سری، در موارد متنوعی کاربردهای دیگری هم داشته باشند، اما مسئله این است که استفاده از این میکروفون‌ها به شما کمک می‌کند تا بتوانید شخصیت برجسته‌ای به موزیک خود عطا کنید.