کنسول‌های اولیه و تأثیری که روی سرگذشت موسیقی گذاشتند

تأثیر کنسول های اولیه بر سرگذشت موسیقی

قبل از اینکه کنسول‌ها به ‌طور رسمی در بازار عرضه شوند، مهندسین ضبط و صدا برای انجام کارهایی که امروزه توسط کنسول‌ها در رکورد و میکس موزیک اجرا می‌شوند،‌ مجبور بودند که خودشان از تجهیزاتی که در دسترس داشتند استفاده کنند تا بتوانند وسیله‌ای مشابه بسازند و کارایی مورد نظرشان را دریافت کنند.با این حال زمانی که در سال 1960 میلادی اولین کنسول‌ها وارد بازار شدند، از همان ابتدا مشخص بود که جنس صدایی که ارائه می‌کردند به دلیل مدار آنالوگ و اجزای منحصری که داشتند کاملا یکتا و خاص بود. جدا از کاربرد بی‌نظیری که در آن زمان می‌شد که از یک کنسول‌ دریافت کرد،‌ این وسیله بسیار تاثیر گذار دلیلی بود که در دهه 60 میلادی، هنرمندان و آهنگسازان را به‌ طور حرفه‌ای برای ادامه مسیرشان به سمت استودیو‌های تخصصی‌ هدایت شوند. با ما همراه باشید تا در این بخش از چهار مورد از کنسول‌های اولیه و تأثیری که روی سرگذشت موسیقی گذاشتند را نام ببریم.

در نهایت این گروه موفق شد تا سه تک‌آهنگِ “You Gotta Move” ، “Wild Horses” و “Brown Sugar” را در استودیو Muscle Shoals ضبط کند. این آهنگ‌ها در سال 1971 منتشر شد و به موفقیتی باورنکردنی دست یافت. اولین تک‌آهنگی که میان این سه منتشر شد، “Brown Sugar” بود که توانست رتبه اول در آمریکا و رتبه دوم در انگستان را به دست آورد. این ترانه با شعر زیبایی که دارد در میان 100 آهنگ برتر از گیتاریست‌ها، رتبه 5 را در مجله Rolling Stone از آن خود کرد.

با این اوصاف چه دلیلی وجود داشت‌ که چنین هنرمندان و موزیسین‌هایی زحمت راهی طولانی تا ایالت Alabama در جنوب آمریکا را به جان بخرند؟ پاسخ این سوال به قطع استودیو Muscle Shoals بود که با موفقیتی بزرگ توانست میزبان هنرمندان به‌نامی همچون Aretha Franklin، Otis Redding، Wilson Pickett باشد.

هنر موسسان این استودیو یعنی Jimmy Johnson (نوازنده گیتار و تکنسین صدا)، Barry Beckett (نوازنده کیبورد)، David Hood (نوازنده گیتار بیس) و Roger Hawkins ( نوازنده درام) بود که راهِ حرفه‌ای ترین خوانندگان و هنرمندان را به سوی خود باز کرد. وقتی در سال 1969 این استودیو را از Jerry Wexler صاحب برند Atlantic Records خریداری کردند، حتی خودشان نیز تصور نمی‌کردند که قرار است روزی میزبان بزرگترین و مشهورترین گروه‌های راک اند رول سراسر دنیا باشند.

بعد از این‌که گروه Rolling Stones برای اولین بار آهنگ‌های خود را در Muscle Shoals Sound Studios ضبط کرد، دیگر هنرمندان نیز در هر ژانری برای رکورد به آنجا می‌رفتند. البته ناگفته نماند که قبل از این هم، این استودیو با نام Muscle Shoals Rhythm Section مورد توجه هنرمندان و آهنگ سازان بسیاری بود.

ششمین آلبوم از خواننده مشهور Cher با نام 3614 Jackson Highway، در این استودیو ضبط شد. نام آلبوم اسم مکانی است که استودیو Muscle Shoals در آن قرار گرفته بود. همچنین آهنگ “Kodachrome” با صدای Paul Simon از سومین آلبوم سولو او به نام There Goes Rhymin’ Simon که در سال 1973 منتشر شد و توانست رتبه دوم در Billboard Hot 100 را به عنوان بهترین خواننده دریافت کند،‌ در این استودیو ضبط شد. آلبوم شاهکار Bob Seger به نام Night Moves نیز که در سال 1976 منتشرشد،‌ در همین استودیو رکورد شد. البته Lynyrd Skynyrd هم توانست با آلبوم Street Survivors در سال 1977 رکورد دار فروش باشد و نام Muscle Shoals را بالاتر ببرد.

در دهه بین سال‌های 1969 تا 1979، Muscle Shoals Sound Studios میزبان ضبط صدها آهنگ موفق بود. حال به این سوال می‌رسیم که کدام تکنولوژی بوده که توانست چنین موفقیتی برای آن‌ها رقم بزند؟ تمام این ماجرا با یک کنسول که محصولی از کمپانی Universal Audio بود و توسط Bill Putnam طراحی شده بود،‌ آغاز گردید. عموما در آن سال‌ها Bill Putnam به شخصه یک کنسول کامل نمی‌ساخت اما ماژول‌هایش را به‌طور سفارشی می‌فروخت.

صاحبان Muscle Shoals Sound ماژول‌هایی از او خریدند و روی یک بدنه کنسول که توسط یک کابینه ساز محلی ساخته شده بود، نصب کردند. پس از آن، هر صدایی که از طریق این کنسول در استودیو شنیده می‌شد،‌ همه را تحت تاثیر قرار می‌داد. Putnam درسال 1958 نه تنها کنسول‌های 610 را طراحی کرد بلکه او خالق کمپرسورهای LA-2A و 1176 است که هر دو همچنان تولید می‌شوند و بیش از نیم قرن است که مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مدیریت کمپانی Universal Audio در سال 1999 توسط پسران Putnam ، یعنی James و Bill Jr انجام گرفت. همچنان شیوه کار ترکیبی‌ که آنها پیش گرفتند،‌ امروزه نیز در استودیوهای حرفه‌ای دنبال می‌شود. آنها روی دو موضوع متمرکز هستند: دستگاه‌های کلاسیک آنالوگ را درست با شیوه قدیمی پدرشان تولید کنند، و دستگاه‌های دیجیتالی بسازند که مطابق با آخرین تکنولوژی روز طراحی شده و صدایی با کیفیت صداهای آنالوگ کلاسیک ارائه دهند.

از این رو کمپانی Universal Audio تکنسین‌های DSP ماهر و حرفه‌ای در سطح جهانی و متخصصین دستگاه‌های دیجیتالی را استخدام کرد که پلاتفورم پلاگین‌های UAD-powered خود را به سطوح بالاتر پیشرفت دهد. این اکوسیستم سخت افزار/ نرم افزاری، محیطی کاملا حرفه‌ای و محبوب است که بسیاری از تکنسین‌ها و استودیوها در سراسر جهان استفاده می‌کنند. سخت افزار UAD-2 و کارت صداهای Apollo که محصولی از همین برند می‌باشند، قادرند بدون اینکه به CPU کامپیوتر فشار وارد شود، توان DSP مورد نیاز برای افکت‌های سنگین و trackهای فراوان را تامین کنند.

این دستگاه به جای تیوب از ترانزیستور تغذیه می‌کرد و به همین دلیل صدایی که ارائه می‌داد مرغوب‌تر بود و جزئیات بیشتری داشت. یک سال بعد از تولید TG12345، با ضبط آلبوم Abbey Road از گروه Beatles در استودیو Studio Two از این دستگاه تست گرفتند. از آن پس، کیفیت صدای بی‌نظیری که کنسول سالید-استیت EMI TG12345 ارائه می‌داد در بسیاری از آلبوم‌های کلاسیک آن زمان توسط بهترین آرتیست‌ها شنیده می‌شد. این استودیو به افتخار آلبوم گروه Beatles نام خود را از Studio One به Abbey Road تغییر داد. از دهه 1970 تا اواسط دهه 80 میلادی،‌ این استودیو از چهار نسل این کنسول‌ها برای رکورد‌های خود استفاده می‌کرد و در این حین از آهنگ‌های بی‌شماری ضبط گرفت.

هنرمندان سرشناسی که پرچمدار جامعه راک بودند و برای ضبط موزیک‌های خود به استودیو Abbey Road مراجعه می‌کردند تا از کیفیت و کارایی کنسول‌های TG بهره‌ مند شوند، به خودیِ خود نام استودیو را در جهان گرداندند و شهرت آن را در زمینه ضبط و ساخت موزیک‌های راک چندین برابر کردند.

از جمله این آرتیسیت‌ها می‌توان به Sir Paul McCartney، John Lennon، George Harrison، Ringo Starr، Wings، Pink Floyd، the Hollies، Al Stewart، the Shadows، the Alan Parsons Project، Cliff Richard، the Raspberries، the Buzzcocks، XTC و صدها هنرمند برتر دیگر اشاره کرد. نکته جالب این است که سال‌ها قبل از اینکه Abbey Road چنین موفقیت بزرگی در زمینه ساخت موسیقی راک به دست آورد، از دهه 30 میلادی Studio One بزرگترین استودیویی بود که به ‌طور اختصاصی برای ضبط ارکست‌های سمفونی‌‌ ساخته شده بود.

امروزه Abbey Road را به عنوان استودیویی برای ضبط فیلم می‌شناسند اما در اواسط دهه 70 بر آن بود که فعالیت خود را در زمینه ضبط ارکست‌های بزرگ متوقف کند. در سال 1979 استودیو Studio One را به چندین بخش تقسیم شد،‌ که از این طریق می‌ توانستند باز استودیو کوچکتری برای موسیقی راک و یک پارکینگ بزرگ داشته باشند. اما این کار هیچوقت انجام نشد. یک کمپانی به نام Anvil Post Production یک پیشنهاد همکاری به آنها ارائه داد که طی آن قرار بود تا Abbey Road یکی از بزرگترین استودیوهای فیلم سازی شود.

البته کمپانی Anvil در Buckinghamshire یک استیج بسیار بزرگ داشت که تصویربرداری از دو قسمت اول فیلم Star Wars به همراهی ارکست London Symphony Orchestra (LSO) و به رهبری John William در آنجا صورت گرفته بود. اما قرارداد آن‌ها در سال 1980 منقضی شده بود و لذا قسمت سوم این سری به نام Return of the Jedi در استودیو Abbey Road Studio One ضبط شد. از آن پس در سراسر جهان Abbey Road به عنوان مجهزترین استودیو در فیلم رکوردینگ معرفی شد. یکی از بزرگترین فیلم‌سازان مشهور James Horner نیز رکورد و میکس فیلم‌هایی همچون Aliens، Braveheart، Apollo 13، Avatar در استودیو Abbey Road انجام داد. در زمانی که ضبط فیلم Star Wars انجام می‌شد،‌ کنسول 72 کاناله AMS Neve 88RS جایگزین کنسول TG شد.

استودیو Abbey Road نیز مانند دیگر استودیوها در همان زمان،‌ از کنسول‌هایی استفاده می‌کرد که به‌طور دستی ساخته می‌شدند و زمانی که کنسول‌های TG جایگزین شدند که تکنولوژی با سرعت بسیار زیادی در حال پیشرفت بود و صنعت موسیقی با خلاقیت فراوانی رشد می‌کرد. امروزه اکثر ماژول‌های TG از Abbey Road توسط Chandler Limited تولید می‌شوند که از این طریق می‌توانید از صدای جادویی این وسیله بهره بگیرید.

در سال 1977 با معرفی تکنولوژی سیستم اتومیشن NECAM، کمپانی Neve هم کنسول جدیدی در بازار عرضه کرد که با قابلیت Studer multitrack هم به عنوان یک کنسول و هم به عنوان یک دستگاه ضبط (tape machine) مورد استفاده قرار می‌گرفت و توانست موفقیتی جهانی میان تمام استودیوهای دنیا به دست آورد. این دستگاه همان کنسولی است که در آن زمان استودیو Sound City از آن استفاده می‌کرد.

در آن زمان استودیو Sound City به یک اتاق مخصوص برای ضبط درام مجهز شده بود و دارای یک دستگاه ضبط Studer A80 با ظرفیت 24-track و همچنین یک کنسول Neve 8028 بود که در سال 1973 خریداری شده بود.

رکورد‌های بی‌شماری که در استودیو Sound City انجام گرفته شدند، رقمی واقعا شگفت آور می‌باشد. از جمله هنرمندانی که برای ضبط آهنگ‌های خود به Sound City مراجعه می‌کردند می‌توان به Buckingham Nicks، Elton John، Bachman-Turner Overdrive، Fleetwood Mac، Nils Lofgren، Rick Springfield، Dr. John، the Grateful Dead، REO Speedwagon، Cheap Trick، Foreigner، Tom Petty، Heartbreakers, Pat Benatar, Santana, Barry Manilow, Ratt, Lionheart, Nirvana, Rage Against the Machine, Tool, Rancid, the Black Crowes, Slayer, Red Hot Chili Peppers, Carl Perkins, Johnny Cash, Weezer, System of a Down, Jimmy Eat World, Queens of the Stone Age, Slipknot, Vanilla Ice, Matchbook Romance, Kings of Leon, Bad Religion, Nine Inch Nails, Ry Cooder, Metallica, Elvis Costello, Kid Rock, Josh Groban, Death Cab for Cutie, Mastodon و Everclear اشاره کرد. البته این اسامی تنها لیست بسیار کوچکی از آرتیست‌هایی است که Sound City به سوی خود جذب کرده بود.

متاسفانه با انقلابی که موزیک‌های دیجیتال در صنعت موسیقی انجام دادند، دوره آنالوگ به سر رسید و در سال 2011 استودیو Sound City دیگر به فعالیت خود ادامه نداد. Dave Grohl سرپرست و خواننده گروه Foo Fighters که قبل از این نوازنده درام گروه Nirvana بود، ‌در سال 1991 آلبوم مشهور خود به نام Nevermind در استودیو Sound City ضبط کرد. بعد از این که این استودیو فعالیت خود را متوقف کرد، Dave Grohl کنسول آن‌ها را برای استودیو خود به نام Studio 606 که در Northridge قرار داشت، خرید و بار دیگر موزیک‌های فوق‌‌العاده‌ای ضبط کرد.

به دلیل استقبال فراوان تکنسین‌ها و مهندسین صدا از کنسول‌های Neve، طراح این برند یعنی Rupert Neve به تولیدات خود ادامه داد. در حال حاضر،‌ کمپانی او به نام Rupert Neve Designs همواره در پی تولید محصولات نوین مانند کنسول 5088 است که مطابق با آخرین تکنولوژی طراحی شده و قادر است تا به‌طور بسیار هوشمندانه صدایی بی‌نظیر با کیفیتی فوق‌العاده ارائه دهد و پابه‌پای صنعت دیجیتال رقابت کند. لازم به ذکر است که استودیو Soun City در سال 2017 دوباره فعالیت خود را آغاز کرد.

Focusrite Studio Console به هیچ کنسولی شباهت نداشت. در ساخت این کنسول هشت کاناله از قطعات به خصوصی استفاده شده بود و دارای ترانسفورمرهای (مبدل) مدل Lundahl 1538 بود که ایزولیشن و گین تمیزی ارائه می‌دادند. نتیجه این طراحی، دستگاهی شد که صدایی خاص و منحصر به فرد داشت. علاوه براینکه اکولایزر صدایی زیبا و پانچی تولید می‌کرد، نکته دیگری که نظر اکثر تکنسین‌ها را به خود جلب کرد، 3 ساب-میکس باس استریویی بود که در نهایت به یک باس مستر میکس منتهی می‌شدند.

سرعت انتقال سیگنال‌ها در Studio Console درست مانند کنسول‌های امروزی بود و از طرفی مشابه کنسول‌های کلاسیک Neve ، صدایی پر قدرت و حجیم ارائه می‌‌داد. این صدا دلنشین، ‌زیبا و گرم بود و بازه فرکانسی گسترده‌ای را پوشش می‌داد. به عبارتی دیگر این کنسول بی ‌نقص و کامل بود. بدون در نظر گرفتن دو کنسول اولیه ای Neve، تنها 10 عدد از این کنسول‌های بی‌نظیر ساخته شد. یکی از این کنسول‌های مشهور در استودیو Ocean Way Studio A وجود دارد.

گویا صدای کنسول‌Focusrite Studio Console به‌گونه‌ای است که کاملا ناخودآگاه روی هر کسی که فقط یکبار از آن استفاده می‌کند، برای همیشه تاثیر می‌گذارد. کنسولی که هنوز در استودیو Ocean Way وجود دارد و در اختیار صاحب این مجموعه می‌باشد. دیگر کنسول‌ها ممکن است خراب شده باشند و یا همچنان برای صاحبان خود کار می‌کنند.

کمپانی Focusrite همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهد و محصولاتی به بازار عرضه می‌کند که میان تمام استودیوها در سراسر جهان از محبوبیت بالایی برخوردار می‌باشند. کنسول Focusrite Studio Console در زمانی که عرصه موزیک دیجیتال باعث شد تا ساخت موزیک به روش آنالوگ به حاشیه رود، این کمپانی را نجات داد و نام خود را در این صنعت جاودانه کرد.