چگونه سیم گیتار الکتریک مناسب تهیه کنیم

• ضخامت سیمی را که مدنظر دارید مشخص کنید.
• جنس و متریال دلخواهتان را انتخاب کنید.
• از محصولات کمپانی محبوب خود خریداری کنید.

البته این نکته را نیز فراموش نکنید که برای ساعت‌ها تمرین پیاپی و روزانه، استفاده از سیم‌های نازک تر کمتر انگشتان شما را خسته می‌کنند. اما مساله این است که کشش کمتر، نکات منفی‌ای هم به دنبال دارد. وقتی از سیم‌های نازک تری استفاده می‌کنید باید به خاطر داشته باشید که برای تیون کردن و کوک شدن گیتار خود باید دقت و حوصله بیشتری صرف کنید، چرا که این سیم‌ها نسبت به حالت عادی حساس تر و البته نامتعادل تر هستند. مسلما هنگام نواختن سیم‌های نازک تر، بیشتر ممکن است که صدای زنگ داری هم بشنوید و برای جلوگیری از ایجاد چنین صدایی باید میزان کنترل روی هر دو دست خود را تقویت کنید.

در مقابل وقتی از سیم‌های ضخیم تری به اندازه .011 تا .048 استفاده کنید، مسلما همه چیز برعکس می‌شود. قطعا سیم‌ها کشش بیشتری دارند و شما می‌توانید محکم‌تر از حالت عادی بنوازید. البته همانطور که انتظار می‌رود، ضخامت بیشتر، فشار بیشتری هم برای حرکت سیم‌ها می طلبد و در نتیجه برای اینکه صدای مطلوبی از آن‌ها دریافت کنید باید قدرت انگشتان خود را نیز افزایش دهید. اصولا تُن صدای سیم‌های سنگین تر به نسبت سیم‌های نازکی که با متریال مشابه ساخته شده‌اند، کمی دارک و کدر تر است. اکثرا اگر گیتاریست‌ها ترجیح می‌دهند که از سیم‌های ضخیم تر استفاده کنند، به این دلیل است که تیون کردن و کوک کردن مداوم اینگونه سیم‌ها به دلیل کشش بیشتری که دارند، راحتتر است. ضخامت‌های بیشتر از .011 چون صدای گرمتری دارند و به نسبت تیون کردن کمتری هم احتیاج دارند برای گیتارهای جَز مناسب تر هستند.

جنس و متریال سازنده سیم‌ها

سیم‌های گیتار الکتریک از نوع خاصی از فولاد ساخته می‌شوند. معمولا جنس هسته سیم‌ها همگی یکسان است و تنوع چندانی ندارند. البته گاهی ممکن است بعضی از تولید کنندگان محض تنوع از روکش‌هایی از جنس حلب استفاده کنند، اما به‌طور کلی جنس هسته سیم‌ها تقریبا مشابه است. تفاوت اصلی میان متریال استفاده شده در ساخت سیم‌ها، جنس سیم پیچی است که اطراف هسته سیم را می‌پوشاند. از محبوب ترین متریال‌هایی که در ساخت سیم‌ پیچ ها استفاده می‌شود می‌توان با استیل‌هایی با روکش نیکل اشاره کرد. خوبی این متریال در برقراری تعادل بین صداهای نرم و لطیف، و صداهای خش‌دار و سخت است که باعث می‌شود هر کدام تاثیر یکسانی روی گوش شنونده بگذارند.

پوششی از نیکل خالص موجب ایجاد صدایی گرم تر و لطیف تر می‌شود، در حالی که استیل ضدزنگ صدای براق‌تر و واضح‌تری دارد. البته فلزهای دیگری هم در ساخت سیم‌ها استفاده می‌شوند که هر کدام تُن صوتی و ویژگی‌ مخصوص به خود را دارند. حال آنکه این مواد چگونه روی سیم‌ها بنشینند، مثلا اینکه همچون یک لایه نازک محافظ اطراف هسته را بپوشانند تاثیر مستقیمی روی طول عمر، دوام و تُن صوتی سیم‌ها می‌گذارند. تجربه استفاده از متریال متفاوت هم اندازه تعویض سیم‌ها اهمیت دارد و خوب است که جنس‌های مختلف را امتحان کنید. تقریبا هر برندی در ساخت سیم‌های گیتار، فرمول مخصوص به خودش را به کار می‌برد.

برند و کمپانی سازنده

از آنجایی که هر کمپانی سازنده سیم‌های گیتار، فرمول مخصوصی برای تولید این محصولات به کار می‌برند، بنابراین بین سیم‌های هر برند، تفاوت‌های مشخصی هم وجود دارد. از این رو خوب است تا سیم‌های برند‌های مختلف را امتحان کنید و مدلی را برگزینید که بیشتر از بقیه با سبک و خلق و خوی شما سازگاری دارد. حتی ممکن است گاهی به ظاهر، سیم‌هایی از دو برند کاملا مشابه هم باشند و دارای ضخامت و جنس یکسانی باشند، اما یک تغییر بسیار کوچک در میزان ضخامت و متریال استفاده شده کافیست تا عملکرد دو سیم از لحاظ تناژ صوتی و احساسی که هنگام نواختن منتقل می‌کند کاملا متفاوت باشد. دوباره تکرار می‌کنیم،‌ بهترین راه شناخت سیم‌های مناسب برای شخص شما، تجربه و امتحان کردن مدل‌های مختلف است. اما در هر حال استفاده از محصولات برندهای معتبر همیشه مطمئن تر خواهد بود.